Η πρόκληση στα social media

Το πρόσφατο περιστατικό με τον νεαρό ενήλικο και την επικίνδυνη «πρόκληση» στα social media σχετικά με το “μπέργκερ”, δεν είναι μια απλή ιστορία απερισκεψίας όπως δυστυχώς διαβάζουμε σε πολλά σχόλια χωρίς καμία ενσυναίσθηση ούτε στο ίδιο το άτομο αλλά ούτε στα οικεία του άτομα…

Στη Σχεσιακή Ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία συχνά “απλοϊκά” θα εξηγήσω, πως η/ο/το εαυτή/εαυτό(ς) μας, διαμορφώνεται μέσα από-και τη ματιά του Άλλου αλλά και στην ταυτόχρονη αλληλεπίδραση με Αυτόν. Διαφορετικά, στη “διυποκειμενικότητα”.

Σήμερα όμως, ο «Άλλος» έχει μετακινηθεί: είναι η κάμερα, το κοινό, το αόρατο βλέμμα των διαδικτυακών Άλλων.

Η αποδοχή δεν ζητείται πια από έναν άνθρωπο, αλλά από ένα ψηφιακό πλήθος, που είναι μέρος της καθημερινότητάς μας.

Και το πλήθος αυτό, όσο ανώνυμο κι αν είναι, λειτουργεί σαν μια νέα μορφή “κοινωνικού” υπερεγώ:

πιέζει, απαιτεί, αξιολογεί, επικροτεί ή δυστυχώς μπορεί και να εξευτελίζει.

Το “like” μπορεί να γίνει επιβράβευση, το “viral” μπορεί να γίνει απόδειξη ότι «υπάρχω», ότι «με βλέπουν», ότι δεν είμαι μόνη/μόνο/μόνος.

Για οποιονδήποτε άνθρωπο σε μια περίοδο ευαλωτότητας ή αν έχει να κουβαλάει διερωτήσεις σχετικά με το αν αξίζει— αυτό το “διαδικτυακό” βλέμμα που περιμένει, μπορεί να γίνει καθοριστικό.

Όχι επειδή το θέλει, αλλά επειδή φοβάται τι σημαίνει να μείνει εκτός…

Και εκεί, το σώμα συχνά γίνεται το μέσο — και δυστυχώς, μερικές φορές, το τίμημα, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση με τον άνθρωπο που έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του και δυστυχώς παραμένει….

Αν κάτι χρειάζεται να θυμόμαστε, είναι ότι καμία διαδικτυακή επιβεβαίωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αληθινή, ανθρώπινη συνάντηση!!!

Την ασφάλεια μιας σχέσης όπου δεν χρειάζεται να ρισκάρεις για να λάβεις αποδοχή!

Σταματίνα Μπαρμπαγιάννη (BA, PgD, Master’s Graduand-MSc), Ψυχολόγος, Σχεσιακή Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεύτρια