Παγκόσμια ημέρα Διαβήτη

Η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη στις 14 Νοεμβρίου, δεν αφορά μόνο μια ιατρική διάγνωση.

Αφορά έναν ολόκληρο τρόπο ζωής που συχνά μένει αόρατος!

Ο διαβήτης δεν είναι απλώς διαρκείς μετρήσεις αλλά είναι μια καθημερινή σχέση με το σώμα μας.

Μια σχέση που απαιτεί προσοχή, όρια, συνέπεια — στοιχεία που πολλές φορές είναι δύσκολο να κρατήσουμε είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει διαβήτης.

Στη Σχεσιακή Ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, μιλάμε συχνά για το πώς η/ο/το εαυτή/εαυτό(ς) διαμορφώνεται μέσα σε σχέσεις.

Κι όμως, για πολλά άτομα με διαβήτη, η πρώτη και πιο απαιτητική «σχέση» είναι με το ίδιο τους το σώμα:

ένα σώμα που μοιάζει να ζητά διαρκή φροντίδα, μοιάζει να θυμίζει ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Αυτό μπορεί να γεννήσει άγχος, θυμό, αίσθηση αδικίας, ακόμη κι αισθήματα ντροπής.

Κι αυτά τα συναισθήματα, αν δεν εμπεριεχθούν, τότε η φροντίδα πολλές φορές συνοδεύεται με δυσφορία.

Αν κάτι χρειάζεται σήμερα να θυμηθούμε, είναι ότι ο άνθρωπος με διαβήτη δεν χρειάζεται μόνο ιατρικές οδηγίες.

Χρειάζεται υποστήριξη, κατανόηση, χώρο για τα συναισθήματά του, και μια κοινότητα που δεν αντιμετωπίζει τη διάγνωση ως προσωπική ευθύνη αλλά ως κοινή ανθρώπινη πραγματικότητα.

Γιατί όπως κάθε σχέση, έτσι κι η σχέση με μια χρόνια κατάσταση γίνεται ίσως πιο βιώσιμη, όταν υπάρχει ένας ‘κύκλος’ που βλέπει, ακούει και δεν ενοχοποιεί.

Κι αυτό φυσικά μπορεί να αρχίσει και μέσω της θεραπείας.